ಈ ಸಂಜೆಯಲಿ..

ಅದೆಂತದೋ ಮೌನವಿತ್ತು

ನನಲ್ಲಿ, ಈ ದಿನ ಸಂಜೆಯಲಿ,

ಮನಸು ಸರಿಯಿರಲಿಲ್ಲ,

ಕಾರಣವೂ ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ.

ಗೆಳೆಯರ ಜೊತೆ ಹೊರಟಿದ್ದೆ,

ಕಾರಣವಿರದೆ, ಕಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಮೌನದಲಿ.

ಎಲ್ಲರ ಒತ್ತಾಯಕ್ಕಾಗಿ,

ದೋಣಿಯ ಏರಿ ಕುಳಿತೆ,

ಆಕಾಶವೆಲ್ಲ ಬಂಗಾರದಂತೆ

ಹೊಳೆಯುತ್ತಿತ್ತು, ರವಿಕಿರಣದಿಂದ.

ಬಲು ನಿಧಾನವಾಗಿ ಬರುತ್ತಿತ್ತು,

ಆ ನೀರಿನಲೆಗಳು...ಚೆಂದದಿಂದ

ನನಗೆ ತಿಳಿಯದೇ ನಾನು,

ಅಲೆಗಳ ಜೊತೆ ಕೈಸೇರಿಸಿದೆ.

ಅಷ್ಟೂ ಹೊತ್ತು ಕಾಡಿದ್ದ ಮೌನ,

ದೂರವಾಯ್ತು, ನನಗೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೇ..

ಅದ್ಬುತ ಕ್ಷಣಗಳೋ, ಏನೋ,

ನನ್ನ ಮನ ಸೋತು ನೀರಾಗಿದೆ.

ತುಂಬಾ ಉಲ್ಲಾಸದಿಂದ

ಚೀರಾಡುತ್ತಿದ್ದೆ ಮಗುವಿನ ಹಾಗೇ,

ಈ ಸಂಜೆಗಿದು ಎಂಥಾ ಶಕ್ತಿ,

ನೋವೆಲ್ಲ ಸೆಳೆವುದು ಸೂಜಿಗಲ್ಲಿನ ಹಾಗೆ,

ಓ ದೇವರೇ.., ಈ ಸಂಭ್ರಮ,

ಸಂತಸ ಸದಾ ಇರಬಾರದೆ ಹೀಗೆ..